Doktora Yeterlilik Sınavı İçin Okuma Listesi...

Bu yıl doktora yeterlilik sınavına girecek öğrencilerimiz için okuma listemiz güncellenmiştir. Haziran ve Aralık aylarında yapılacak sınavlarımıza girecek öğrencilerimizin aşağıdaki eserleri mutlaka okumuş olmalarını beklemekteyiz.
Adaylara şimdiden başarılar dileriz...


2014 BASIN VE YAYIN BÖLÜMÜ DOKTORA YETERLİLİK SINAVI OKUMA LİSTESİ
  • Adaklı, G. (2006). Türkiye’de Medya Endüstrisi- Neoliberalizm Çağında Mülkiyet ve Kontrol İlişkileri. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  •  Alemdar, K. ve Erdoğan, İ. (1994). Popüler Kültür ve İletişim. Ankara: Ümit Yayıncılık.
  • Althusser, L. (1991). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. Çev.: Y. Alp ve M. Işık. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Atabek, N. ve Dağtaş, E. (1998). Kamuoyu ve İletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı.
  • Binark, M. ve Bayraktutan, G. (2013). Ayın Karanlık Yüzü: Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Kalkedon.
  • Bottomore, T. (1997). Frankfurt Okulu. 2. Baskı. Çev. A. Çiğdem. Ankara: Vadi.
  • Burton, G. (1995). Görünenden Fazlası. Çev. N. Dinç. İstanbul: Alan.
  • Kadife Karanlık 1 ve  Kadife Karanlık 2. İstanbul: Su.
  • Dağtaş, B. (2003). Reklamı Okumak. Ankara: Ütopya.
  • Dağtaş, E. ve Özer, Ö. (2011). Popüler Kültürün Hakimiyeti. Konya: Literatürk.
  • Erdoğan, İ. ( 2012).  Pozitivist  Metedoloji ve Ötesi. Ankara: Erk.
  •  Fıske, J. (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş. Çev: S.İrvan. Ankara: Bilim ve Sanat.
  • Geray, H. (2006). Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. 2. Baskı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Habermas, J. (2005). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü. 5. Baskı. Çev. T. Bora ve M. Sancar. İstanbul: İletişim.
  • İnal, A. (1996). Haberi Okumak. İstanbul: Temuçin.
  • İrvan, S. (Der). (2002). Medya Kültür Siyaset. 2.Baskı. Ankara: Alp.
  • Keane, J. (1999). Medya ve Demokrasi. 3. Baskı. Çev. H. Şahin. İstanbul: Ayrıntı. 
  • Küçük, M. (Der.) (1994). Medya, İktidar, İdeoloji. Ankara: Ark.
  • Mcquail, D. ve Windahl, S. (1994). Kitle İletişim Çalışmaları İçin İletişim Modelleri. Çev.: B. Dağdaş ve U. Demiray. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Mutlu, E. (2005). Kitle İletişim Kuramları. Ankara: Ütopya.
  • Oskay, Ü.  (1986). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. İstanbul: Der.
  • Özer, Ö. (2012). Haberin Doğası. Konya: Literatürk.
  • Özer, Ö. (2011). Haber Söylem İdeoloji Eleştirel Haber Çözümlemeleri. Konya: Literatürk.
  • Kaya, A.R. İktidar Yumağı Medya-Sermaye-Devlet. Ankara: İmge.
  • Severin, W.J. ve Tankard, J.W. (1994). İletişim Kuramları. Çev.: A. A. Bir ve N.S. Sever. Eskişehir: Kibele Sanat Merkezi.
  • Çelenk, S. (Der.) (2008). İletişim Çalışmalarında Kırılmalar ve Uzlaşmalar. Ankara: De Ki.
  • Tiryakioğlu, F. (2012).  Sayfa Tasarımı ve Gazeteler. Ankara: Detay.
  • Topuz, H. (2003). Türk Basın Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Uzun, R. (2009). İletişim Etiği. Ankara: Dipnot.
  • Yaylagül, L. (2006). Kitle İletişim Kuramları Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot.
  • Yüksel, E. (2001).  Medyanın Gündem Belirleme Gücü. Konya: Çizgi.
  • Yüksel, E. (2010).  Medya ve Habercilik. Konya: Çizgi.
  • Dağtaş, Erdal (2014). Kamusal Alan ve Medya. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Binark, Mutlu  vd. (2014). Yeni Medya Çalışmalarında Araştırma Yöntem ve Teknikleri. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
* Ayrıca bölümümüzün Açıköğretim Fakültesi Medya ve İletişim Programı'ndaki tüm kitaplardan da sorumlu olduğunuzu bilmenizi isteriz.






TAVSİYE EDİLEN OKUMALAR LİSTESİ


Bölümümüz öğretim üyeleri tarafından ayrıca okunması tavsiye edilen kitaplar şunlardır:



Alver, F. (2011). Gazetecilik Bilimi ve Kuramları. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
Çoban, B. (2006). Kadife Karanlık 2: Ayna Şövalyeleri 21. Yüzyıl İletişim Çağını Aydınlatan Kuramcılar. İstanbul: Su Yayınevi.
Dağtaş, E.; Özer, Ö. (2011).Popüler Kültürün Hakimiyeti. Konya: Literatürk.
Erdoğan, İ. ; Alemdar, K. (2012). Öteki  Kuram.  Ankara: Erk Yayınları.
Erdoğan, İ. ( 2012).  Pozitivist  Metedoloji ve Ötesi. Ankara:  Erk Yayınları.
Gürcan, H.İ.; Yüksel, E. (2005).  Haber Toplama ve Yazma. Konya: Tablet Basım Yayın.
İnceoğlu, Y.G. (2010). Uluslararası Medya. İstanbul: Der Yayınları.
Özer , Ö. (2012). Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik. Konya: Literatürk.
Özer , Ö. (2012). Haberin Doğası. Konya: Literatürk
Özer , Ö. (2011). Haber Söylem İdeoloji.  Konya: Literatürk.
Rigel, N. (2003). Kadife Karanlık. İstanbul: Su Yayınevi. 
Tiryakioğlu, F. (2012).  Sayfa Tasarımı ve Gazeteler. Ankara: Detay Yayıncılık .
Topuz, H. (2003). Türk Basın Tarihi. İstanbul:Remzi Kitabevi.
Uzun, R. (2009). İletişim Etiği. Ankara: Dipnot Yayınları.
Vural, İ. (2010). Televizyon Dünyasının Habercileri Bile…. İstanbul: Derin Yayınları.
Yüksel, E. (2001).  Medyanın Gündem Belirleme Gücü. Konya: Çizgi Kitabevi.
Yüksel, E. (2010).  Medya ve Habercilik. Konya: Çizgi Kitabevi.




Adaklı, Gülseren (2006). Türkiye’de Medya Endüstrisi- Neoliberalizm Çağında Mülkiyet ve Kontrol İlişkileri. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Althusser, Louis (1991). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. Çev.: Yusuf Alp-Mahmut Işık. İstanbul: İletişim Yayınları.
Binark, M., Bayraktutan, G. (2013). Ayın Karanlık Yüzü: Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Kalkedon.
Bottomore, Tom (1994).Frankfurt Okulu. Çev.: Ahmet Çiğdem. Ankara: Vadi Yayınları.
Curran, J., M. Gurevitch ve J. Woollacott (1991). “İletişim Araçları Üzerine Çalışma: Kuramsal Yaklaşımlar”. Çev.: Meral Özbek. YILLIK 1989/1990. NERMİN ABADAN UNAT’A ARMAĞAN, ss. 229-253.
Dağtaş, Banu (2003). Reklamı Okumak. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Denis McQuail, Mass Comunication Theory, Los Angelas: Sage Publication
Erdoğan, İrfan ve Korkmaz Alemdar (2002). Öteki Kuram. Ankara: Erk Yayınları.
Eric Maigret, Medya ve İletişim Sosyolojisi, İstanbul: İletişim Yayınları
Fiske, John (1996). İletişim Çalışmalarına Giriş. Çev.: Süleyman İrvan. Ankara: Ark Yayınları.
Gazeteciliğe Başlarken Okuldan Haber Odasına, Hazırlayan: Sevda Alankuş, IPS İletişim
Gramsci, Antonio (1997). Hapishane Defterleri. (3. Basım). Çev.: Adnan Cemgil. İstanbul: Belge Yayınları.
Horkheimer, Max ve Theodor Adorno (1995). Aydınlanmanın Diyalektiği. Felsefi Fragmanlar-I. Çev. Oğuz Özügül. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Horkheimer, Max ve Theodor Adorno (1996). Aydınlanmanın Diyalektiği. Felsefi Fragmanlar-II. Çev. Oğuz Özügül. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
İnal, Ayşe (1996). Haberi Okumak. İstanbul: Temuçin Yayınevi.
İrvan, Süleyman (Der.) (1997). Medya, Kültür, Siyaset. Ankara: Ark Yayınları.
Kejanlıoğlu, Beybin (2005). Frankfurt Okulu'nun Eleştirel Bir Uğrağı: İletişim ve Medya. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Küçük, Mehmet (Der. ve Çev.) (1994). Medya, İktidar, İdeoloji. Ankara: Ark Yayınları.
Mark Poster (2000). İkinci Medya Çağı, Çev. Ömer Özer ve Şahin Karasar, 3A Yayınları.
Mills, C. Wright (1974). İktidar Seçkinleri. Çev.: Ünsal Oskay. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Mutlu, Erol (Der. ve Çev.) (2005). Kitle İletişim Kuramları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Özer, Ömer (2004). Yetiştirme Kuramı, Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Özer, Ömer (2010). Liberal Basın, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer (2011). Haber Söylem İdeoloji Eleştirel Haber Çözümlemeleri, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer (2013). Haber Roman, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer (Ed.) (2010). Medyada Şiddet Kültürü Bu Öyküde Sen Anlatılıyorsun, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer (Ed.) (2012). Alternatif Medya Alternatif Gazetecilik Türkiye’de Alternatif Gazetecilik Üzerine Değerlendirmeler, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer (Ed.) (2012a). Haberi Eleştirmek Araştırma Alanlarına Göre Eleştirel Haber Çalışmaları, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer (Ed.) (2012b). Haberin Doğası Gazetecilikte İdealler ve Sorunlar, Literatürk Yayınları.
Özer, Ömer ve Erdal Dağtaş (2011). Popüler Kültürün Hâkimiyeti Bir Türkiye Hikâyesi, Literatürk Yayınları.
Paul Heyer ve David Crowley, İletişim Tarihi,  İletişim Yayınları
Raşit Kaya, İktidar Yumağı Medya-Sermaye-Devlet, İmge Yayınevi
Serpil Sancar Üşür, İdeolojinin Serüveni Yanlış Bilinç ve Hegemonyadan Söyleme, Ankara: İmge
Sevilay Çelenk, İletişim Çalışmalarında Kırılmalar ve Uzlaşmalar, Ankara: De Ki
Sezgin, Kızılçelik (2000). Frankfurt Okulu. Ankara: Anı Yayıncılık.
Slack, J. Darly ve Martin Allor (1997). "Eleştirel İletişim Araştırmalarının Politik ve Epistemolojik Kökenleri". Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları/2. YILLIK 94-95, ss. 263-274.
Şermin Tekinalp ve Ruhdan Uzun, İletişim Araştırmaları ve Kuramları, Beta Yayınları
Tery Eagleton, İdeoloji, Çev.Muttalip Özcan, İstanbul: Ayrıntı
Thompson, Edward Palmer (2004). İşçi Sınıfının Oluşumu. Çev.: Uygur Kocabaşoğlu. İstanbul: Birikim Yayıncılık.
Uğur, Aydın (1991). "Zihinlerin yeni efendileri: Medyalar". Birikim Dergisi. Sayı: 25, Mayıs, ss. 13-22.



-II-
Akçalı, Selda İçin (edt.) (2006). Gündelik Hayat ve Medya. Tüketim Kültürü Perspektifinden Okumalar. Ankara: Babil Yayınevi.
Alemdar, Korkmaz ve İrfan Erdoğan (1994). Popüler Kültür ve İletişim. Ankara: Ümit Yayıncılık.
Bauman, Zygmunt (1999b). Küreselleşme. Toplumsal Sonuçları. Çev. : Abdullah Yılmaz. İstanbul : Ayrıntı Yayınları.
Benjamin, Walter (1993). Pasajlar. Çev. Ahmet Cemal. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bourdieu, Pierre (1995). Pratik Nedenler. Eylem Kuramı Üzerine. Çev. Hülya Tufan. İstanbul: Kesit Yayıncılık.
Debord, Guy (1996). Gösteri Toplumu ve Yorumlar. Çev. Ayşen Ekmekçi-Okşan Taşkent. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Hall, Stuart (1994). “Kültür, Medya ve İdeolojik Etki”. İçinde Medya, İktidar, İdeoloji. (Der. ve Çev.) Mehmet Küçük. Ankara: Ark Yayınevi, ss. 169-209.
Harvey, David (1997). Postmodernliğin Durumu. Çev. Sungur Savran. İstanbul: Metis Yayınları.
Herman, Edward S. ve Noam Chomsky (1999). Medya Halka Nasıl Evet Dedirtir? Kitle İletişim Araçlarının Ekonomi Politiği. (Yay. Haz.) İsmail Kaplan. İstanbul: Minerva Yayınları.
İnal, Ayşe (1999). "Medya, Dil, İktidar Sorunu: İletişim Çalışmalarında Medya ve Siyaset  İlişkisini Nasıl Tartışmalıyız?". İletişim. (3), ss. 13-36.
Keyder, Çağlar (1990). “Türkiye Demokrasisinin Ekonomi Politiği”. İçinde Geçiş Sürecinde Türkiye. (Der.) İrvin Cemil Schick ve Ertuğrul Ahmet Tonak.  İstanbul: Belge Yayınları, ss. 38-75.
Kellner, Douglas (1991). “Reklam ve Tüketim Kültürü”. İçinde Enformasyon Devrimi ve Efsanesi. (Der. ve Çev.) Yusuf Kaplan. İstanbul: Rey Yayınları, ss. 75-91.
Kozanoğlu, Can (1992). Cilalı İmaj Devri: 1980'lerden 90'lara Türkiye ve Starları. İstanbul: İletişim Yayınları.
Kozanoğlu, Can (1995). Pop Çağı Ateşi. İstanbul: İletişim Yayınları.
Marx, Karl ve Friedrich Engels (1999). Alman İdeolojisi. (Feurbach). Çev. Sevim Belli. (4. Baskı). Ankara: Sol Yayınları.
Marx, Karl (2000). Yabancılaşma. (Der.) Barışta Erdost. Çev. Kenan Somer, Ahmet Kardam, Sevim Belli vd. Ankara: Sol Yayınları.
Mills, C. Wright (1974). İktidar Seçkinleri. Çev. Ünsal Oskay. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Oktay, Ahmet (1993). Türkiye’de Popüler Kültür. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Ritzer, George (1998). Toplumun McDonaldlaştırılması. Çağdaş Toplum Yaşamının Değişen Karakteri Üzerine Bir İnceleme. Çev. Şen Süer Kaya. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ritzer, George (2000). Büyüsü Bozulmuş Dünyayı Büyülemek. Çev. Şen Süer Kaya. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Rowe, David (1996). Popüler Kültürler. Rock ve Sporda Haz Politikası. Çev. Mehmet Küçük. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Storey, John (2000). Popüler Kültür Çalışmaları. Kuram ve Metodlar. Çev. Koray Karaşahin. İstanbul: Babil Yayınları, ss. 136-157.
Tomlinson, John (1999). Kültürel Emperyalizm. Eleştirel Bir Giriş. Çev. Emrehan Zeybekoğlu. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Urry, John (1995). “Örgütlü Kapitalizmin Sonu”. İçinde (Der.) Stuart Hall ve Martin Jacques. Yeni Zamanlar. 1990’larda Politikanın Değişen Çehresi. Çev. Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları, ss. 95-104.
 Weber, Max (1997). Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu. Çev. Zeynep Aruoba. İstanbul: Hil Yayınları.

-III-

*Dağtaş, Erdal ve Nejdet Atabek. Kamuoyu ve İletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, 1998.
*Erdoğan, İrfan. Pozitivist Metodoloji. Ankara: Erk Yayınları, 2003.
*Geray, Haluk. Toplumsal Araştırmalarda Nicel ve Nitel Yöntemlere Giriş. (2. Baskı), Ankara: Siyasal Kitabevi, 2006.

-IV-

*Bobbio,Norberto ve Jacques Texier.Gramsci ve Sivil Toplum. Çev. Arda İpek     ve Kenan Somer. (der.) Erhan Göksel. Ankara: Savaş Yayınları,1982.
*Bumin,Kürşat. Sivil Toplum ve Devlet. İstanbul: Ağaoğlu Yayınevi,1981.
*Camilleri,Joseph A. ve Jim Falk. The End of Sovereignty, The Politics of a Shrinking and Fragmenting World. Aldershot: Edward Elgar,1992.
*Chomsky,Noam. Medya Denetimi-Immediast Bildirgesi. Çev. Şen Süer. İstanbul: Tüm Zamanlar Yayıncılık,1993.
*Çaha,Ömer. Sivil Kadın, Türkiye’de Sivil Toplum ve Kadın. Ankara: Vadi Yayınları,1996.
*Fincancı,Yurdakul. (der.). Sivil Toplum. İstanbul: Türkiye Sosyal Ekonomik Siyasal Araştırmalar Vakfı Yayınları,1991.
*Fuentes,Marta ve A.Gunder Frank. “Toplumsal hareketler üzerine on tez”,       Çev. Ahmet Gürata-Tanıl Bora, Birikim Dergisi, 16: 29-41, (Ağustos 1990).
*Gevgili, Ali.Türkiye’de Yenileşme Düşüncesi, Sivil Toplum, Basın ve Atatürk. İstanbul: Bağlam Yayıncılık,1990.
*Göle,Nilüfer.”Towards an Autonomization of Politics and Civil Society in Turkey”, Workshop on Women, History and Modernity,17:213-222,(Eylül 1994).
*Hall,Stuart ve Martin Jacques.Yeni Zamanlar,1990’larda Politikanın Değişen Çehresi.Çev.Abdullah Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları,1995.
*Keane,John. Demokrasi ve Sivil Toplum. Çev. Necmi Erdoğan. İstanbul: Ayrıntı Yayınları,1994.
*Keane,John. Medya ve Demokrasi. Çev. Haluk Şahin. İstanbul: Ayrıntı Yayınları,1992.
*Keane,John (der.). Sivil Toplum ve Devlet. İstanbul: Ayrıntı Yayınları,1993.
*Köker,Levent.”Sivil toplum-demokrasi ilişkisi üzerine bir not”, Birikim Dergisi, 24: 53-54, (Nisan 1991).
*Mardin,Şerif. Türkiye’de Toplum ve Siyaset, Makaleler 1. İstanbul: İletişim Yayınları,1991.
*Melucci,Alberto. “Toplumsal hareketler ve gündelik yaşamın demokratikleşmesi”,  Birikim Dergisi, 24:55-62, (Nisan 1991).
*Mouffe,Chantal. “Demokratik yurttaşlık ve siyasal topluluk”, Birikim Dergisi,      55, (1993).
*Phillips,Anne. Demokrasinin Cinsiyeti. İstanbul: Metis Yayınları,1995.
*Portelli,Hugues. Gramsci ve Tarihsel Blok. Çev. Kenan Somer. Ankara: Savaş Yayınları,1982.
*Sarıbay,Ali Yaşar. “Türk siyasal kültürünün yeni bir sembolü: Sivil toplum”,        Birikim Dergisi, 38-39:112-16, (Haziran-Temmuz,1992).
*Sarıbay,Ali Yaşar.  “Yurttaşlık ve katılmacı demokrasi”, Birikim Dergisi, 32:17-24, (Aralık 1991).
*Sartori,Giovanni. Demokrasi Kuramı. Çev. Deniz Baykal, Ankara: Ajans-              Türk Matbaacılık Sanayii,1977.
*Savran,Gülnur. Sivil Toplum ve Ötesi. İstanbul: Alan Yayıncılık,1987.
*Saybaşılı,Kemali. Siyaset Biliminde Temel Yaklaşımlar. Ankara: Birey ve Toplum Yayınları,1985.
*Sönmez,Mustafa. “Türk medya sektöründe yoğunlaşma ve sonuçları”, Birikim Dergisi, 92:76-86, (Aralık 1996).
*Şaylan,Gencay. Değişim, Küreselleşme ve Devletin Yeni İşlevleri. Ankara:          İmge Kitabevi Yayınları,1995.
*Üstel,Füsun.  “Devlet-sivil toplum-kamusal alan ve yurttaşlık”, Birikim Dergisi, 93-94:127-35, (Ocak-Şubat 1997).
*Walzer,Micheal. Toward a Global Civil Society.USA: Berghahn Books,1995.
*Walzer,Micheal. “Sivil toplum düşüncesi: Toplumsal yapılaşmaya doğru bir adım”,Çev. Nuran Erol, Birikim Dergisi, 37:33-41, (Mayıs 1992).
*Wolton,Dominique. “Siyasal iletişim: Bir model yaratmak”, Çev. Hülya Tufan     ve Ömer Laçiner, Birikim Dergisi, 30:51-58, (Ekim 1991).
*Yayla,Atilla. Liberal Bakışlar. Ankara: Siyasal Kitabevi,1993.
*Amin,Samir,N.Chomsky ve A.Gunder Frank. Düşük Yoğunluklu Demokrasi. Çev.Ahmet Fethi. İstanbul: Alan Yayıncılık,1994.
*Conolly,William E. Kimlik ve Farklılık, Siyasetin Açmazlarına Dair Demokratik Çözüm Önerileri. Çev. Ferma Lekesizalın. İstanbul: Ayrıntı Yayınları,1995.
*Gürkan,Nilgün. Türkiye’de Demokrasiye Geçişte Basın (1945-1950), İstanbul: İletişim Yayınevi, 1998.
*Kansu,Işık. Emperyalizmin Yeni Masalı: Küreselleşme. Ankara: Kamu İşletmeciliğini Geliştirme Merkezi Vakfı Yayını,1996.
*Kazgan,Gülten. Yeni Ekonomik Düzen’de Türkiye’nin Yeri. İstanbul: Altın Kitaplar Basımevi,1994.
*Koloğlu,Orhan. Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’de Basın. İstanbul: İletişim Yayınları,1992.
*Köker,Levent. İki Farklı Siyaset. İstanbul: Ayrıntı Yayınları,1990.
*Köker,Levent. Modernleşme,Kemalizm ve Demokrasi.İstanbul:İletişim Yayıncılık, 1990.
*Parla,Taha.Türkiyenin Siyasal Rejimi, 1980-1989.İstanbul:İletişim Yayınları,1993.



Alankuş, S. (Der.) Habercinin El Kitabı. (Beş kitaplık tüm dizi). İstanbul: Ips İletişim Vakfı Yayınları.
Alemdar, K. (Ed.) (1999). Medya Gücü Ve Demokratik Kurumlar. İstanbul: Afa Yayıncılık ve Tüses Vakfı.
Alemdar, Z. (1990). Oyunun Kuralı. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Aslan, K. Haberim Var. Örneklerle Haberin Abc’si. İstanbul: Anahtar Yayınları.
Atabek, N.(2005) Okur Temsilciliği, Anadolu Üniversitesi
Atabek, Ü. (2001). İletişim ve Teknoloji. İstanbul: Seçkin Yayınları.
Aziz, A. (1990). Araştırma Yönetmeleri-Teknikleri ve İletişim. Ankara:İlad Yayını.
Batmaz, V. (2003). Medyaya Düşman Yetiştiriyorum. İstanbul: Karakutu Yayınları.
Batmaz, V. (2003). Karartma RTÜK Rütüklenemez. İstanbul: Karakutu Yayınları.
Berberoğlu, G. N. (1991). Basın İşletmeciliği. İstanbul: Gazeteciler Cemiyeti Yayınları.
Dursun Ç.(2004).Haberde Hakikat ve İktidar İlişkisi, Elips Kitap
Dağlı, N. (1995). Gazete Yayımlama Teknikleri. Ankara: İmaj Yayıncılık.
Erdoğan, İ. ve Alemdar, K.  (2002). Öteki Kuram. Ankara: Erk.
Erdoğan, İ. ve Alemdar, K. (1990). İletişim ve Toplum. İstanbul: Bilgi Yayınları.
Fıske, J. (2003). İletişim Çalışmalarına Giriş, Çev: Süleyman İrvan. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Gezgin, S. (1994). Basında Fotoğrafçılık. İstanbul: Der Yayınları.
Girgin, A. (2000). Yazılı Basında Haber Ve Habercilik Etik’i. İstanbul: İnkılap Kitapevi.
Girgin, A.(1998). Haber Yazma Teknikleri. İstanbul:İnkılap Kitabevi.
Gökçe, O. (2001). İçerik Çözümlemesi. Üçüncü Baskı. Konya:Selçuk Üniversitesi Yayınları.
Gökçe, O. (2002). İletişim Bilimine Giriş. Dördüncü Baskı. Ankara: Turhan Kitapevi.
Güz, N.(2005) Haberde Yönlendirme ve Kamuoyu Araştırmaları, Nobel
İnuğur, M.N. (1993). Basın Ve Yayın Tarihi. Üçüncü Baskı. İstanbul:Der Yayınları.
İrvan, S. (Der). (2002). Medya Kültür Siyaset. İkinci Baskı. Ankara: Alp Yayınevi.
İsen, G. Ve Batmaz, V. (2002). Ben ve Toplum. İstanbul:Om Yayınevi.
Kabacalı, A. (1994). Türk Basınında Demokrasi. Ankara:Kültür Bakanlığı Yayınları.
Karasar, N. (1994). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Beşinci Baskı. Ankara:3a Araştırma Eğitim Danışmanlık
Kaya, A.R. (1985). Kitle İletişim Sistemleri. Ankara: Teori Yayınları.
Kışlalı, A. T. (1997). Siyaset Bilimi. İkinci Baskı. Eskişehir:Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Küçük, M. (Der.) (1994). Medya, İktidar, İdeoloji. Ankara:Ark Yayınları.
Mcquail, D. (2000). Mcquail’s Mass Communication Theory. Dördüncü Baskı. London: Sage.
Mcquail, D. Ve Windahl, S. (1994). Kitle İletişim Çalışmaları İçin İletişim Modelleri. Çev.: Banu Dağdaş Ve Uğur Demiray. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Mutlu, E. (1993). İletişim Sözlüğü. Ankara: Ark Yayınları.
Mutlu, E. (2005). Kitle İletişim Kuramları, Ütopya Yayınevi
Oskay, Ü.  (1986). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. İstanbul: Der Yayınları.
Oskay, Ü. (1969). Kitle Haberleşme Teorilerine Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
Oskay, Ü. (1994). İletişimin Abc’si. İkinci Baskı. İstanbul: Simavi Yayınları.
Özgen, M. (1998). Kurumsal, Kuramsal Ve Tarihsel Açıdan Gazetecinin Etik Kimliği. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları.
Rigel, N. (1993). Kağıt Kaplanlar. İstanbul: Der Yayınları.
Rigel, N. (1993). Medya Ninnileri. İstanbul:Sistem Yayıncılık.
Rigel, N. (2000). Rüya Körleşmesi. İstanbul: Der Yayınları.
Rigel, N. (2003). 21. Yüzyıl İletişim Çağını Aydınlatan Kuramcılar Kadife Karanlık. İstanbul: Su ayınları.
Sağnak, M. (1996). Medya-Politik. İstanbul: Eti Kitapları.
Severin, W.J. & Tankard, J.W. (2001). Communication Theories Origins, Methods, And Uses In The Mass Media. Beşinci Baskı. New York: Longman.
Severin, W.J. Ve Tankard, J.W. (1994). İletişim Kuramları. Çev.: A. Atıf Bir Ve N.Serdar Sever. Eskişehir: Kibele Sanat Merkezi.
Sözen, E. (1999). Demir Kafesten Plastiğe Kimliklerimiz Sekülerleşme Sürecinde Kimliklerin İnşaası. İstanbul: Birey Yayıncılık.
Sözen, E. (1997). Medyatik Hafıza. İstanbul: Timaş Yayınları.
Sözen, E. (1999). Söylem Belirsizlik,Mübadele, Bilgi/Güç ve Refleksivite. İstanbul: Paradigma Yayınları.
Tılıç, L. D. (2001). Medyayı Anlamak. İstanbul:Su Yayınları.
Tekinalp, Ş. Uzun R.(2004) İletişim Araştırmaları ve Kuramları, Derin Yayınları
Tokgöz, O. (1994). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
Topuz, H. (2003). II. Mahmut’tan Holdinglere Türk Basın Tarihi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Usluata, A. (1995). İletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
Yüksel, E. (2001). Medyanın Gündem Belirleme Gücü. Konya: Çizgi Kitabevi.
Yüksel, E. ve Gürcan, H.İ. (2001). Habercinin El Rehberi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Yüksel, E. (2004). Medya Güvenlik Kurulu. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Zıllıoğlu, M. (1993). İletişim Nedir? İstanbul: Cem Yayınevi.

 ---------------------------------------------

  1. Adaklı, G. (2001). Yayıncılık alanında kontrol ve mülkiyet. Beybin Kejanlıoğlu, Sevilay Çelenk, Gülseren Adaklı (ed.). Medya Politikaları (s. 145-203) içinde. Ankara: İmge Kitabevi.
  2. Balcı, K. (2003). Türkiye’de gazeteci-politikacı ilişkileri: Bir çürümenin perde arkası. L. Doğan Tılıç (Der.). Türkiye’de Gazetecilik Eleştirel Bir Yaklaşım (s. 90-106) içinde. Ankara: ÇGD Yayınları.
  3. Herman, H. ve Chomsky, N. (1998). Medya Halka Nasıl Evet Dedirtir Kitle İletişim Araçlarının Ekonomi Politiği. İsmail Kaplan (ed.). İstanbul: Minerva Yayınları.
  4. Koloğlu, O. (2003). Babıaliden ikitelli’ye geçerken gazetecilik. L. Doğan Tılıç (Der.). Türkiye’de Gazetecilik Eleştirel Bir Yaklaşım (s. 26-36) içinde. Ankara: ÇGD Yayınları.
  5. Yüksel, E. ve Gürcan, H. İ. (2005). Haber Toplama ve Yazma. Konya: Tablet Kitabevi.
  6. İnal, M. A. (1996). Haberi Okumak. İstanbul: Temuçin Yayınları.
  7. Oskay, Ü. (2001). “Yıkanmak İstemeyen Çocuklar” Olalım (4. Baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  8. Özsever, A. (2004). Tekelci Medyada Örgütsüz Gazeteci. Ankara: İmge Kitabevi.
  9. Sağnak, M. (1996). Medya-Politik (1983-1993 Yılları Arasında Medya-Politikacı İlişkileri). İstanbul: Eti Kitapları.
  10. Talu, U. (2000). Dipsiz Medya. İstanbul: İletişim Yayınları.
  11. Tılıç, L. D. (1998). Utanıyorum Ama Gazeteciyim Türkiye ve Yunanistan’da Gazetecilik, İstanbul: İletişim Yayınları.
  12. Duran, R. (2000). Medyamorfoz. İstanbul: Avesta Yayınları.
  13. Erdoğan, İ. (2002). İletişimi Anlamak. Ankara: Erk Yayınevi.
  14. Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji Uluslararası Birikim Düzeninde Yeni Medya Politikaları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  15. Işık, M. (2002). Kitle İletişim Teorilerine Giriş. Konya: Eğitim Kitabevi Yayınları.
  16. Keane, J. (1999). Medya ve Demokrasi (3. Basım). (Haluk Şahin, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  17. Lull, J. (2001). Medya İletişim Kültür. (Nazife Güngör, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları.
  18. Mattelart, A. (2001). İletişimin Dünyasallaşması. (Halime Yücel, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  19. Gürcan H İ (1999) Sanal Gazetecilik, Anadolu Üniversitesi Yayınları, Eskişehir.
  20. Tılıç, L. D. (1998). Utanıyorum Ama Gazeteciyim Türkiye ve Yunanistan’da Gazetecilik, İstanbul: İletişim Yayınları.
  21. Timisi, N. (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi. Ankara: Dost Kitabevi.
  22. Tomlinson, J. (1999). Kültürel Emperyalizm Eleştirel Bir Giriş. (Emrehan Zeybekoğlu, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  23. Törenli, N. (2004). Enformasyon Toplumu ve Küreselleşme Sürecinde Türkiye. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  24. Uluç, G. (2003). Küreselleşen Medya: İktidar ve Mücadele Alanı Olanaklar-Sorunlar-Tartışmalar. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
  25. Uğur, A. (2003). Kültür Kıtası Atlası Kültür, İletişim, Demokrasi (2. Basım). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  26. Atabek, N. ve Dağtaş, E. (1998). Kamuoyu ve İletişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim, Sağlık ve Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı.
  27. Bektaş, A. (2000). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi (2. Basım). İstanbul: Bağlam Yayınları.
  28. Domenach, J. M. (2003). Politika ve Propaganda. (Tahsin Yücel, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları.
  29. Erdoğan, İ. (1999). Dördüncü Gücün İlettiği: Amerikan Örneği. Korkmaz Alemdar (ed.). Medya Gücü ve Demokratik Kurumlar (s. 33-42) içinde. İstanbul: Afa Yayıncılık ve Tüses Vakfı.
  30. Hallin, D. C. (2005). Eleştirel kuram perspektifinden amerikan haber medyası. Erol Mutlu (Der.). Kitle İletişim Kuramları (s. 291-319) içinde. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  31. Kapani, M. (2004). Politika Bilimine Giriş (16. Basım). Ankara: Bilgi Yayınevi.
  32. Bottomore, T. (1997). Frankfurt Okulu (2. Basım). (Ahmet Çiğdem, Çev.). Ankara: Vadi Yayınları. 
  33. Erdoğan, İ. (1995). Dünyanın Çarpık Düzeni Uluslararası İletişim. İstanbul: Kaynak Yayınları.
  34. Atabek, N. (2003). Propaganda ve toplumsal kontrol. Selçuk İletişim. 2(4): 4-12.
  35. Işık, M. (2002). Dünya ve Türkiye Bağlamında Kitle İletişim Sistemleri. Konya: Eğitim Kitabevi.
  36. Bourdieu, P. (1995). Kamuoyu yoktur. Hülya Tufan (ed.). Kamuoyu Kimin Oyu? (s. 177-188) içinde. İstanbul: Kesit Yayıncılık.
  37. MacBride, S. (1993). Bir Çok Ses Tek Bir Dünya. Ertuğrul Özkök (ed.). Ankara: UNESCO Türkiye Milli Komisyonu.
  38. Öke, M. K. (1994). Gazeteci Türkiye’de Basın Çalışanları Üzerine Bir İnceleme. Ankara: ÇGD Yayınları.
  39. Vural, A. M. (1999). Yerel Basın ve Kamuoyu. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları No: 1141. Açıköğretim Fakültesi Yayınları No: 607.
  40. Chomsky, N. (2005). Medya Denetimi. (Elif Baki, Çev.). İstanbul: Everest Yayınları.
  41. Tuchman, G. (1980). Making News A Study in the Construction of Reality. New York: The Free Press.
  42. Postman, N. ve Powers, S. (1996). Televizyon Haberlerini İzlemek. (Birinci Basım). (Aslı Tunç, Çev.). İstanbul: Kavram Yayınları
  43. Rigel, N. (2000). İleti Tasarımında Haber. İstanbul: Der Yayınları.
  44. Schneider, W. ve Raue, P. J. (2000). Gazetecinin El Kitabı. (Işıl Aygün, Çev.). Ankara: Konrad Adenauer Vakfı.
  45. Bennett, W. L. (2000). Politik İllüzyon ve Medya. (Seyfi Say, Çev.). İstanbul: Nehir Yayıncılık.
  46. Burton, G. (1995). Görünenden Fazlası. (Nefin Dinç, Çev.). İstanbul: Alan Yayıncılık.
  47. Dursun, Ç. (2003). Haber ve Habercilik/Gazetecilik Üzerine Düşünmek. Sevda Alankuş (ed.). Gazetecilik ve Habercilik (s. 63-83) içinde. İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  48. Esslin, M. (1991). TV Beyaz Camın Arkası (Birinci Basım). (Murat Çiftkaya, Çev.). İstanbul: Pınar Yayınları.
  49. Galtung, J. ve Ruge, M. (1981). Structuring and Selecting News. Stanley Cohen and Jack Young (ed.). The Manufacture of News  Social Problems, Deviance and the Mass Media (Revised Edition). (s. 52-63) içinde. California: Sage Publications.
  50. Gevgili, A. (1990). Türkiye’de Yenileşme Düşüncesi, Sivil Toplum, Basın ve Atatürk (2. Basım). İstanbul: Bağlam Yayınları.
  51. Gürbilek, N. (2001). Vitrinde Yaşamak 1980’lerin Kültürel İklimi. İstanbul: Metis Yayınları.
  52. Gürkan, N. (1998). Türkiye’de Demokrasiye Geçişte Basın (1945-1950). İstanbul: İletişim Yayınları.
  53. Tanpınar, A. H. (2001). 19 uncu Asır Türk Edebiyatı Tarihi (9. Baskı). İstanbul: Çağlayan Kitabevi.
  54. Erdoğan, İ. (2000). Kapitalizm Kalkınma Postmodernizm ve İletişim Sömürünün Paketlenişi. Ankara: Erk.
  55. Habermas, J. (2005). Kamusallığın Yapısal Dönüşümü (5. Baskı). Tanıl Bora-Mithat Sancar (çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  56. Hall, S. (1999). İdeolojinin yeniden keşfi: Medya çalışmalarında baskı altında tutulanın geri dönüşü. Mehmet Küçük (der. ve çev.). Medya İktidar İdeoloji (İkinci Basım) (s. 77-126) içinde. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları/Ark.
  57. Hall, S. (1999). Kültür, medya ve “ideolojik etki”. Mehmet Küçük (der. ve çev.). Medya İktidar İdeoloji (İkinci Basım) (s. 199-243) içinde. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları/Ark.
  58. Hall, S. (2002). İdeoloji ve iletişim kuramı. Süleyman İrvan (der.). Medya Kültür Siyaset (2. Basım) (s. 101-126) içinde. Ankara: Alp Yayınevi.
  59. Marcuse, H. (1997). Tek-Boyutlu İnsan İleri İşleyim Toplumunun İdeolojisi Üzerine İncelemeler (Üçüncü Basım). (Aziz Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea Yayınevi.
  60. Mutlu, E. (2004). İletişim Sözlüğü (Dördüncü Basım). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  61. Batmaz, V. (2006). Medya Popüler Kültürü Gizler. İstanbul: Karakutu Yayınları.
  62. Kejanlıoğlu, D. B. (2005). Frankfurt Okulu’nun Eleştirel Bir Uğrağı: İletişim ve Medya. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  63. Fromm, E. (1996). Özgürlükten Kaçış (4. Basım). (Şemsa Yeğin, Çev.). İstanbul: Payel Yayınları. (Erich Fromm’un diğer kitapları).
  64. Mattelart, A. ve Mattelart, M. (1998). İletişim Kuramları Tarihi. Merih Zıllıoğlu (çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  65. Boyd-Barret, O. (2006). Ekonomi politik yaklaşım. Levent Yaylagül (der.). Kitle İletişiminin Ekonomi Politiği (s. 1-16) içinde. Ankara: Dalbaz Yayıncılık.
  66. Garnham, N. (2006). Kitle iletişiminin ekonomi politiğe katkısı. Levent Yaylagül (der.). Kitle İletişiminin Ekonomi Politiği (s. 173-185) içinde. Ankara: Dalbaz Yayıncılık.
  67. Yaylagül, L. ve Dağtaş, E. (2006). Akademik bir disiplin olarak iletişim: Tarihsel materyalist bir eleştiri denemesi. Levent Yaylagül (der.). Kitle İletişiminin Ekonomi Politiği (s. 327-351) içinde. Ankara: Dalbaz Yayıncılık.
  68. Dağtaş, B. (2003). Reklamı Okumak. Ankara: Ütopya Yayınları.
  69. Hardt, H.. (1999). “Eleştirel”in geri dönüşü ve radikal muhalefetin meydan okuyuşu: Eleştirel Teori, Kültürel Çalışmalar ve Amerikan kitle iletişimi araştırması. Mehmet Küçük (der.). Medya İktidar İdeoloji (2. Basım) (15-75) içinde. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
  70. Türkoğlu, N. (2004). İletişim Bilimlerinden Kültürel Çalışmalar Toplumsal İletişim Tanımlar, Kavramlar, Tartışmalar. İstanbul: Babil Yayınları.
  71. Yaylagül, L. (2006). Kitle İletişim Kuramları Egemen ve Eleştirel Yaklaşımlar. Ankara: Dipnot Yayınları.
  72. Mutlu, E. (2005). Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya. D. Beybin Kejanlıoğlu ve Aytaç Yıldız (yay. haz.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  73. Yüksel, E. (2004). Medya gerçeği, gerçek yaşam ve terör haberciliği. Orhan Gökçe ve Uğur Demiray. (ed.). Terörün Görüntüleri, Görüntülerin Terörü…(s. 19-58) içinde. Konya: Çizgi Kitabevi.
  74. Erdoğan, İ. (2002). İletişimi Anlamak. Ankara: Erk Yayınları.
  75. Williams, R. (2003). Televizyon, Teknoloji ve Kültürel Biçim. (Ahmet Ulvi Türkbağ, Çev.). Ankara: Dost Kitabevi Yaynları.
  76. Schiller, H. (1993). Zihin Yönlendirenler (Birinci Basım). Cevdet Cerit (çev.). İstanbul: Pınar Yayınları.
  77. Fromm, E. (1996). Sağlıklı Toplum (3. Basım). Yurdanur Salman, Zeynep Tanrısever (çev.). İstanbul: Payel Yayınları.
  78. Fromm, E. (2003). Sahip Olmak ya da Olmak. Aydın Arıtan (çev.). İstanbul: Arıtan Yayınevi.
  79. Erdoğan, İ. (2005). Popüler Kültür ve İletişim (Geliştirilmiş 2. Baskı). Ankara: Erk Yayınları.
  80. Featherstone, M. (2005). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. Mehmet Küçük (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  81. Bauman, Z. (2002). Sosyolojik Düşünmek (Üçüncü Basım). Abdullah Yılmaz (çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  82. Kovach, B. ve Rosenstiel, T. (2007). Gazeteciliğin Esasları. ODTÜ Geliştirme Vakfı Yayınları.
  83. Hargreaves, I. (2006). Gazetecilik. Dost Kitabevi Yayınları.
  84. Alankuş, S. (der.). (2005). Habercinin El Kitabı 4 Gazetecilik ve Habercilik. İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.